Als je relatietherapeut bent, dan is het toch onmogelijk dat je relatie op de klippen loopt? Die vraag is mij in de jaren na mijn scheiding meer dan een keer gesteld. De vraag verraste mij en ook weer niet. Als professional zul je wel alle kennis in huis hebben, om een breuk in je relatie te voorkomen. Niets is minder waar, want relatietherapeuten zijn weliswaar opgeleid in het blootleggen van gevoeligheden, afweer en patronen in andere relaties. Bewust zijn van je invloed op de gezamenlijk gecreëerde relatiedynamiek, vraagt andere “skills”.
Na het beëindigen van een relatie, duurde het maanden of soms langer dan een jaar om inzicht te krijgen in de relatie van toen. Tegelijk, toeschouwer en analyticus zijn van je eigen relatie. Dat zou iedereen zo nu en dan toch ook willen? Een relatietherapeut gaat samen met een stel de relatie ontrafelen. Zij/hij neemt jullie mee naar een zogenaamde meta positie, van waaruit jullie naar je eigen relatie kijken. Zorgvuldig legt zij/hij de patronen bloot en ook die vervelende disfunctionele patronen, waar je zo graag en snel vanaf wilt. Deze disfunctionele patronen ontstaan doordat mensen elkaar vaak onbewust ‘raken’ vanuit hun overleving, zoals dat zo heet. Die overlevingsmechanismen zijn gebaseerd op kwetsuren die een mens in meerdere of mindere mate met zich meedraagt.
Deze liefdevolle wezens brengen zijn/haar gevoeligheden en afweer mee naar de relatie. Gevoeligheden vinden hun oorsprong in de kwetsuren die zijn opgelopen in het verleden. Het zijn meegereisde gevoeligheden vanuit het verleden, die zich presenteren in het heden. In de relatie met de ander word je op de proef gesteld en uitgedaagd om je te ontwikkelen in je relatie met en door de ander. Ga er maar aan staan. Een relatie met elkaar hebben. Het is soms een hele klus.
Een nieuwe relatie is als een nieuwe stap in je relationele leven. Steeds beter in jezelf en met jezelf. En steeds minder afhankelijk van de validering door de ander. Je ontdekt en ontplooit je eigenheid in de relatie met de ander.
Een persoon ontwikkelt zich doordat hij weerstand ervaart bij de ander.
Vanuit zichzelf en de ervaren weerstand van de ander ontwikkelt men een nieuwe, gezamenlijke realiteit. Deze ontstaat bij uitstek in de dialoog tussen het ik en de ander. Daarbij gaat het juist niet om een versmelting van twee personen. Wel ontstaat er een spanningsvolle dialoog (ontmoeting), waarin beide personen zichzelf blijven en samen zichzelf kunnen overtreffen.
Men richt zich op zijn/haar eigen ontwikkelingstaak. Op die manier werkt een ieder aan de onderlinge afgrenzing. Dit maakt een meer open ontmoeting met de ander mogelijk, waardoor een context ontstaat die stimulerend werkt voor zowel de persoonlijke ontplooiing als voor de ontwikkeling van de relatie. De andere partner wordt ingezet om dit proces uit te dagen en uit te bouwen.
Het verhaal van de gevangen, gescheiden, vrije en verbonden therapeut
